muzyka elektroniczna
netlabel
programy muzyczne
Warsztat
Witaj
Go¶ciu
» wybierz jedn± z powy¿szych opcji.
Linkownia
|
Pobieralnia
|
Toplista
|
Wspó³praca
|
o BeatsFactory
|
Kontakt
|
Regulamin
|
wiêcej...
Zaloguj siê
Rejestracja
Opcja niedostêpna.
strona g³ówna
»
katalog
»
arty¶ci
»
forum
»
warsztat
»
szukaj
Warsztat
Artykuły
Darmowe oprogramowanie
Dlaczego FL Studio (Fruity Loops)?
Dlaczego Reason?
Główne menu programu Fruity Loops
Klipy we Fruity Loops
Legendy odżyły-repliki synteza...
Wave Editor w Fruity Loops
Wirtyualne instrumenty na pokła...
Własna płyta DEMO
Felietony
Historia
Historia Jazzu - PoczÄ…tki
Historia Muzyki Bluesowej - Wcze...
Kursy
Automatyzacja w FL - Podstawy
Matrix w Reasonie
Podstawy MIDI i Cubase (1)
Podstawy obsługi FL Studio
Subtractor w Reasonie
Usuwanie Wokalu
Vocoder BV512 w Reason 3
Recenzje
Buzz
FL Studio 4.12
MJ Studio 1.10
Recenzje płyt
SÅ‚ownik i FAQ
FAQ
Słownik pojęć muzycznych
Sprzęt
Komputer dla muzyka - 2003
Komputer dla muzyka 2004
Przejściówka Stereo do 2 x Mono
Sylwetki
ATB - André Tanneberger
Blue Hand
Vangelis
Tutoriale
FL Studio
Orion PRO 2.75
Propellerhead Reason
Z forum wzięte
Kick i obróbka stopy
Obróbka wokalu
Perkusja - recepta na przestrzeń
Sampler interpolation
Historia Muzyki Bluesowej - Wczesny Blues
W XVII wieku na południowym obszarze dzisiejszych Stanów Zjednoczonych o zasępionym człowieku mówiło się, iż owładnięty jest przez "demony smutku" (ang. blue devils). Z czasem zaczęto używać skróconej formy blues, a w XX wieku mianem tym określono muzykę, która była wyrazem nadziei, a jednocześnie bezmiernej rozpaczy.
Blues wywodzi się z tradycyjnej muzyki amerykańskich Murzynów Południa. Cieszy się największą popularnością spośród wszystkich gatunków twórczości ludowej i w ciągu ostatnich 40 lat miał ogromny wpływ na rozwój muzyki rozrywkowej w krajach zachodnich. Blues był początkowo muzyką czarnej biedoty amerykańskiej - potomków niewolników. Nieliczni spośród nich potrafili czytać i pisać, nie wspominając o znajomości nut, stąd utwory bluesowe opierały się głównie na improwizacji, zarówno w warstwie tekstowej jak i muzycznej. Aby łatwiej zapamiętać poszczególne pieśni, wymyślano proste schematy oparte na dwunastu taktach. Zazwyczaj była to jedna zwrotka składająca się zaledwie z trzech wersów, przy czym pierwszy był powtarzany, a drugi i trzeci improwizowano.
Właściciele niewolników patrzyli niechętnie na posiadanie przez murzynów instrumentów perkusyjnych, ponieważ dostrzegali w nich nawiązanie do tradycji tańców rytualnych uważanych za niebezpieczne; nie mieli jednak zastrzeżeń do instrumentów strunowych. Największą popularnością cieszyło się banjo, zbudowane na wzór instrumentów afrykańskich. Pierwsze utwory bluesowe to pieśni o ciężkiej pracy śpiewane w rytm konkretnych czynności. Przeważnie opierały się one na schemacie, w którym na słowa prowadzącego chóralnie odpowiadali pozostali.
Po zniesieniu niewolnictwa wolni czarnoskórzy obywatele Stanów Zjednoczonych rozpoczęli wędrówkę po całym kraju w poszukiwaniu pracy. Część z nich pozostała na plantacjach bawełny, najmując się u białych właścicieli w zamian za dzierżawę niewielkiej działki ziemi; inni utrzymywali się z sezonowej pracy przy żniwach. śpiewane przez nich pieśni "hollers" stanowiły zmodyfikowaną formę bluesa. Rozpowszechniły się również improwizowane popisy solowe. Wielu byłych niewolników zdecydowało się na emigrację do miast, takich jak Atlanta, Chicago, Detroit czy Nowy Orlean, gdzie znajdowali zatrudnienie w wielkich fabrykach i składach. Na ulicach wielkich metropolii oraz na targowiskach pojawiali się śpiewacy często opłacani przez właścicieli pobliskich sklepów lub kramów, by swymi występami przyciągali klientów. Nierzadko czarni grajkowie uliczni konkurowali o słuchaczy z wędrownymi kaznodziejami. Kościół odnosił się do bluesa z dużą rezerwą, a nawet z wrogością, nazywając go "muzyką diabła". Utwory śpiewane przez bluesmanów były niezwykłą syntezą nadziei i rozpaczy.
Bluesmani pod pewnym względem przypominali afrykańskich muzyków plemiennych przekazujących sobie pieśni z pokolenia na pokolenie. Współczesne utwory nie miały jednak charakteru nośnika tradycji zbiorowej, przeważały w nich wątki bardziej osobiste opisujące życie samych pieśniarzy. Słuchając bluesa, można się dowiedzieć o frustracji i nieszczęśliwych losach czarnych Amerykanów, o ich kłopotach w pracy, o niespełnionych miłościach. Powracają w nim motywy prostytucji, alkoholizmu, uzależnienia od hazardu, przestępczości, a także poważny problem rozbitych rodzin i przemożna potrzeba poszukiwania szczęścia. Początkowo wśród śpiewaków bluesowych wiele było osób niepełnosprawnych. Nie mogąc pracować w polu czy w fabryce, musieli żyć ze śpiewu. Do rzadkości nie należały również śpiewające kobiety najczęściej wywodzące się z cyrku lub z wędrownych trup. Ich głosy były szorstkie i donośne, zaprawione w trudnych występach przed przypadkową, niewybredną publicznością w namiotach lub w wagonach kolejowych.
Muzyka bluesowa ewoluowała wraz ze stale zmieniającą się sytuacją czarnych mieszkańców Ameryki. Tanie, dostępne dla biedoty gitary szybko zastąpiły banjo - instrument charakterystyczny dla prostego bluesa niewolniczego z plantacji bawełny. Jednocześnie coraz częściej bluesa grano na pianinie czy fortepianie. Tego rodzaju muzyki można było posłuchać w barach i domach publicznych w biednych murzyńskich dzielnicach. Największym piętnem w rozwoju muzyki bluesowej odcisnęło się jednak wynalezienie fonografu. Wprawdzie pierwsze tego typu urządzenie zostało skonstruowane przez Tomasza Edisona już w roku 1877, jednak do rejestracji utworów bluesowych użyto go dopiero w roku 1920. W czołówce czarnych wykonawców, którzy pojawili się w studiach nagraniowych, była Mamie Smith, zaś jej solowe utwory "Crazy Blues" oraz "That Thing Called Love" zyskały sobie tak wielką popularność, że już wkrótce w jej ślady poszła grupa znakomitych wokalistek, wśród których znalazły się Ma Rainey, Ida Cox, Clara Smith, Alberta Hunter oraz "cesarzowa bluesa" - Bessie Smith. Aby wyjść naprzeciw ogromnemu zainteresowaniu muzyką bluesową ze strony słuchaczy, wytwórnie płytowe wysyłały swych przedstawicieli w poszukiwaniu talentów i przy pomocy specjalnego sprzętu nagraniowego rejestrowały nieznanych wykonawców w miejscu, gdzie występowali. W latach dwudziestych muzyka bluesowa, znana dotychczas na poziomie lokalnym, rozwinęła się i zdobyła popularność w całym kraju. Pojawiły się nowe techniki i style - niektórzy muzycy grali na gitarach przy pomocy widelca lub nakładanej na palec mosiężnej rurki, co pozwalało na uzyskanie efektu przypominającego płacz i łkanie; urodzony w Missisipi Sam Collins wyśpiewał swoje bluesy falsetem, natomiast teksański gitarzysta Blind Lemon Jefferson łączył elementy muzyki bluesowej i country.
Pomimo spektakularnych sukcesów w latach 20 dały się zauważyć pierwsze oznaki nadchodzącego kryzysu. Honoraria muzyków były niewielkie i wypłacane jednorazowo, zaś koszty wydania płyty rosły w błyskawicznym tempie. W obliczu kryzysu giełdowego większość wytwórni zmuszona była znacznie ograniczyć swoją działalność. Podpisywano kontrakty wyłącznie ze sprawdzonymi wykonawcami, którzy gwarantowali sukces. Zrezygnowano z udziału profesjonalnych zespołów muzycznych zastępując je zredukowanym do minimum studyjnym bandem akompaniującym. Czasy rozkwitu i prosperity muzyki bluesowej odeszły w przeszłość, zaś na scenie pozostali już tylko najlepsi profesjonaliści i coraz mniej było miejsca na spontaniczną improwizację. W latach powojennych blues przestał być domeną wyłącznie czarnych artystów i zdobył szeroką publiczność, przede wszystkim rzesze nastolatków, zapowiadających nadejście rhythm and bluesa oraz rock'n'rolla.
Ważniejsze daty:
- 1865 - zniesienie niewolnictwa wywołuje falę migracji na terenie Stanów Zjednoczonych; w utworach bluesowych kształtuje się tożsamość czarnych obywateli Ameryki,
- 1877 - Tomasz Edison konstruuje pierwszy fonograf,
- 1920 - pierwsze nagrania Mamie Smith wywołują powszechną modę na muzykę bluesową,
- 1929 - krach na giełdzie amerykańskiej; wytwórnie płytowe drastycznie redukują liczbę nagrywanych płyt,
- Lata 30-ste - Wielki Kryzys; w związku z ponowną migracją fali do miast klasyczny blues zrodzony przy pracy na plantacjach odchodzi w zapomnienie, ustępując miejsca jazzowym big bandom, 1939-1945-druga wojna światowa; kryzys w przemyśle płytowym spowodowany wojną pociąga za sobą definitywny koniec złotej ery bluesa.
Więcej info:
-
http://blues.pl/
-
http://www.tajmahal.pl/
Artykuł zaczerpnięty z gazety "Świat Wiedzy", przepisany przez ZDV-12
Zdjęcia wzięte ze strony blues.pl
Autor:
ZDV-12
Dodano:
22-08-2005 23:43
Aktualizacja:
Koobs
(28-02-2006 22:26)
Reklama
•
Darmowe ogłoszenia
•
DMK Project
•
elektrotechnika
•
Emoty, skiny GG
•
Forum Komputerowo-Młodzieżowe
•
Gry Online
•
Hotele Warszawa
•
Książki
•
Linux dla poczÄ…tkujÄ…cych
•
Muzyczny Infoserwis
•
Pogotowie Komputerowe Warszawa
•
Prawie wszystko o Fruity Loops
•
Program Tv
•
Strona środowisk twórczych
•
TechnoSound
•
Teksty piosenek
•
Tibia
•
zakłady bukmacherskie
•
Zakłady bukmacherskie
•
qbs
|
css
|
html 4.01
|
stat4u
|
© BeatsFactory 2002 - 2006
|
partnerzy
|
protected by bowi